Er werd eens een meisje mvx geboren
Boven de platenzaak van Paulus
Ze kreeg auto’s spijkerbroeken blokken
Ze trok een rose jurk aan, verfde haar oogleden met nagellak
Maakte meer dan eens verkeerde keuzes
Er werd een meisje geboren
Ze heette Teddy
Ze kon nog alles worden
Piloot, bakker, selfiestick, jongen, non-binair, of avatar
Dat werd ze niet
Ze mocht met alles spelen
Dat deed ze wel
Ook met meisje
to those who love in doorways coming and going
in the hours between dawns
looking inward and outward
at once before and after
seeking a now that can breed
futures
like bread in our children’s mouths
so their dreams will not reflect
the death of ours;
\Ze maakte haar eigen regels
Die werden strenger dan de bijbel
En ze sloegen alleen op haar
Een eenzame godsdienst zonder kerk
Een Sims maar zonder chaetcodes
Geen rosebud geen kaching
Geen trapjes in het zwembad
Deur weg, wachtwoord kwijtZe mocht dingen niet
Moest dingen wel
Kwam op haar eigen klok
Altijd te laat
For those of us who live at the shoreline
standing upon the constant edges of decision
crucial and alone
for those of us who cannot indulge
the passing dreams of choice
Ze mistte een mis
Een samenzijn
Een familie
Eentonigheid in de meest
bombastische zin
Simulaties om voor te zorgen
Een familie kun je niet kopen maar wel kiezen
Vol makers, liefhebbers, bakkers en piloten
Selfiesticks op boten
For those of us
who were imprinted with fear
like a faint line in the center of our foreheads
learning to be afraid with our mother’s milk
for by this weapon
this illusion of some safety to be found
the heavy-footed hoped to silence us
For all of us
this instant and this triumph
We were never meant to survive.
Toen ik zaterdag op een bootje stond, appte mijn papa mij een fijne Pride.
Papa ik ben trots op ons.
Hoe je mijn haar met spuug tegen mijn hoofd plakt
Als er een plukje omhoog staat
Hoe je over me praat in gezelschap
Hoe je mijn grootste fan bent, alles luistert, overal vooraan
Hoe je stem draagt, buldert, weerkaatst
Hoe je je sterkste verhalen herhaalt
Hoe ik ze opvreet, nog steeds
Hoe ik je ooit mistte, en nu steeds ankers in onze horizon sla
Hoe ik huil als jij zwaait
Hoe jouw vertrekken altijd voor eeuwig voelt
Hoe jouw leven door het mijne stroomt
Jouw verhalen in mij huizen
Jouw tranen de mijne zijn
Jouw lachen mijn lachen is
And when the sun rises we are afraid
it might not remain
when the sun sets we are afraid
it might not rise in the morning
when our stomachs are full we are afraid
of indigestion
when our stomachs are empty we are afraid
we may never eat again
Maar voor jou doe ik het goed
Voor jou doe ik het goed genoeg
Dat weet ik zo zeker als ik hier sta
Je bent mijn kompas
Mijn drinkebroer
Mijn superheld
when we are loved we are afraid
love will vanish
when we are alone we are afraid
love will never return
and when we speak we are afraid
our words will not be heard
nor welcomed
but when we are silent
we are still afraid
We hebben een eigen bootje
Of we moedigen elkaar vanaf de kade aan
Het is jij en ik tegen de wereld
En ze lijken te winnen papa
Maar onze loopgraaf is een bar papa
Met terrasverwarming en alleen maar goede muziek
De akoestiek is er geweldig papa
En vooruit, zelfs als Bach moet.
Er hangen regenboogvlaggen en jij stelt de juiste vragen
En we vinden altijd het juiste antwoord
Ik wil hier nooit meer weg
Vanavond duurt voor altijd papa
En zwaaien doen we niet
Alleen naar de vijand
En in deze loopgraaf hebben wij altijd gelijk papa
Ze komen er nog wel achter
We doen het altijd goed papa
We doen het meer dan goed genoeg voor ons
Dat weet ik zo zeker als ik hier sta
En jij daar, vooraan.
En ik ben trots op de mensen in de bootjes en op de kade
Het is wij tegen de rest van de wereld en hoewel ze lijken te winnen
Zijn wij hier samen sterk
when we are silent
we are still afraid
So it is better to speak
remembering
we were never meant to survive.
Want:
Als je vocaal wordt, boven maaivelden rijkt, vang je wind.
Maar deze hoge bomen laten het zich de kop niet kosten.
In een tijd waarin de ‘plus’ in de LHBTIQ+ wordt verward met pedofilie. Een tijd waarin geweld tegen homo’s, lesbies, transpersonen, dragkings en -queens, en alle anderen in onze kleurrijke community oplaait.
Een tijd waarin hetero mannen zich luidop afvragen waarom vrouwen tijdens Pride wel topless mogen maar op andere dagen niet – een tijd waarin hetero mannen zo ontzettend begaan zijn met het freëen der nipple, maar wel zelf willen bepalen waar ze die tepels dan het liefst willen hebben.
Waarin er nog steeds iets bestaat als het homohuwelijk, vrouwenvoetbal en homorechten. In plaats van huwelijk, voetbal en mensenrechten.
Waarin conservatief elkaar vindt in haat.
En waarin we zelf ook meer dan eens in die valkuilen lijken te trappen. Waarin we onze eigen bootjes claimen, en anderen ervan af duwen. Waarin we soms lijken te vergeten dat we allemaal op dezelfde stroom varen.
Omdat we zichtbaar zijn. Omdat we bestaan.
I’m damn proud. Op hoe we elkaar hebben gevonden en gekozen.
Zoals je je familie kiest. Zoals wij voor elkaar moeten kiezen.
it is better to speak
remembering
we were never meant to survive.
I choose us
& I choose me.